Strange Spring

They say that in times of hardship we all retreat to what is familiar under the illusion that we are protected. I resort to writing in my mother tongue in an effort to make sense of what would hardly be meaningful to us if we had been told a couple of months ago.

Here is my brainchild amidst the coronavirus crisis.

Η παράξενη Άνοιξη

Και ήρθε εκείνη τη χρονιά

Ο χειμώνας μέσα στην άνοιξη

Μάταια πάσχιζαν τα πουλιά

Τον άηχο κόσμο απ’ τη λήθη να βγάλουν

Και οι σκύλοι μας παράμερα κάθονταν

Αποκαμωμένοι από τη σιωπή

Τη σιωπή που γαλήνη δεν έφερνε

Μόνο κι άλλη σιωπή

Και η βροχή – μια βροχή θολή

Με αστέρια διωγμένα

Έπεφτε γύρω μας

Σα να ήθελε με μας ένα να γίνει

Κι όλοι σκέφτονταν σκέψεις

Που οδύνη γεννούσαν κι απόγνωση

Κι αιωρούμασταν – κόκκοι άμμου

Στη δίνη του χώρου και χρόνου